• 1 gün önce
• 45

Resim Gazetesi

Değerli okurlarım, her ülkede olduğu gibi; Almanya’da da kimsenin gittiğini ve tükettiğini itiraf etmediği işletmeler ve ürünler var. Bunların en başta gelen markalar arasında Mc Donalds geliyor.

Kime sorsanız, oraya hiç gitmediğini ve orada hiç yemek yemediğini söyler. Buna rağmen, Mc Donalds işletmelerinin yıllık ciroları milyar Euro civarında seyreder. Benzeri örnekler dünya genelinde saymakla bitmez. Mesela kimse çizgi roman okumaz, porno sitelerine girmez, rüşvet almaz, yalan söylemez, hak yemez vs.

Bir de, Almanya’da kimsenin okumadığı bir gazete var. Kimse bu gazeteyi okuduğunu itiraf etmez. Yine de Almanya genelinde en yüksek tiraj sayılarına ve en yüksek satış rakamlarına sahiptir.

En basit olaylara inanılmaz abartılarla skandal boyutları kazandırır. Bu gazetenin manşetine düşenlerin vay haline. Hayatları yıkılanların, karyerleri sönenlerin, servetinden olanların ve hatta intihar edenlerin sayısı belirsiz. Neden? Kimsenin okumadığı bu gazetede manşet oldukları için!

Basın özgürlüğü adı altında, haber niteliği bile taşımayan olaylara tanıklar ve görgü şahitleri bile uyduran bu gazete bazen de sahte veya manipüle edilmiş resimler kullanmasıyla biliniyor. Neredeyse her gün kendisine açılan sahte haber ve kişilik haklarını ihlal etme davalarıyla mahkemeleri meşgul eden bu gazete gerçek psikopatların sansasyon ihtiyacını beslemekten başka bir görevi olduğunu düşünmek bile zor.

Ama geçenlerde ne oldu biliyor musunuz? Sağ olsun bizim basın çalışanlarımız, yukarıda sözü geçen gazetenin bir haberini kaynak göstererek kendi aralarından biri olan, yıllardır beraber çalıştıkları bir meslektaşlarını tüm Türk medya kanallarında konu ettiler. Böylece arkadaşlarının başarılı kariyerini paramparça ettiler. Kaynak gösterdikleri, hani o kimsenin okumadığı, gazeteden daha ileri giderek biraz daha sansasyon kattılar haberlerine: Meslektaşlarının intihar ettiğini duyurdular. Halbuki, onlar bu asılsız ve usulsüz iftirayı uydururken, biz kendisine geçmiş olsun ziyaretindeydik. Diğer meslektaşları da gelir diye gözümüz kapıda çay kahve hazırlıyorduk. Ortamda pişmanlık duyguları var mıydı? Elbette vardı. Duruşmaların bitmesine şükrediliyor muydu? Hem de nasıl. Tekrar kendi evine dönebilmenin ve sevdiklerine kavuşabilme sevinci yaşanıyor muydu? Tarif bile edilemez. İntihar gibi kendine zarar verme düşünceleri var mıydı? Zerre kadar yoktu! Yani bu intihar duyurusu nereden çıktı? Orasını Siz tamamlayın.

Bir insan hayatında hata yapabilir değerli okurlarım. Hüküm de yiyebilir ve cezalandırılır da. Ancak, cezasını çeken kişi kanunen suçundan arınmış sayılır. Toplumun tek görevi; o kişiyi tekrar topluma kazandırmaktır. Buna resosyalizasyon denir. Ahlaki değerlerimize göre hareket etsek; zaten görevimiz başkalarının ayıbını örtmek olmaz mıydı? Tövbe edeni Allah bile affetmez mi?

Sansasyon yaratmak isteseydim, yazımda söz konusu arkadaşımızın ve kendisi hakkında gerçek dışı haberleri yayan medya çalışanlarının isimlerini burada sıralayabilirdim. Ama ben, hepimizin ilerisi için kendisine ders çıkarabileceği bir köşe yazısı hazırladım. Çevrenizdeki arkadaşlarınızı çok dikkatli seçin. Ne yazıkki, kimin gerçek dost ve kimin olmadığı ancak kötü günlerde belli oluyor. Kimsenin, Sizi atacağı bir manşete değişmemesi ve inancımıza göre, Allah’ın bile affettiğini yargılamaması dileklerimle.

Sevgiler ve Selamlar

Nejdet Niflioğlu

Yorumlar

Henüz hiç yorum yapılmamış. Şimdi ilk yorumu siz yapın!

• 1
• 2