Dr. Zeynep Göğüş
Bu tablonun özelliği nedir?
Kimilerine göre bir "hiç", Kimilerine göre bir "hep". Bana göre ise bir özet!
Sessizliğin, çaresizliğin, emeğin ve belki de yorgunluğun özeti!
Yıllar önce Beyoğlu'nda gördüm bu yağlı boya eseri, ilk bakışta aşk gibi...Hemen almak istedim, çerçevesi bile yoktu, aynı resimdeki kadınların olmayan yüzleri gibi...
Sonra her taşındığım evde, kapıdan içeri girince hemen görebileceğim bir yere astım onu. Şimdi de annemin evinde…Kapıdan girişte asılı. Her eve geldiğimde beni karşılayan, kafasını kaldırmadan çalışmaya devam eden kadınlar...
Yüzünü görmesek de yüzünü bilmesek de çalışan, belki de bir pamuk tarlasında, sıcakta, iki büklüm eğilmiş, üreten kadınlar...
Çalışmak sorun değil, ama bu kadınlara anlam veren dudaklardaki gülüşü, gözlerdeki bakışı aramak ve bulamamak acı olan...
Tıpkı gerçek hayattaki gibi;
Gülüş yok !
Hüzün çok !
Değer yok !
KADIN kavramını bu hale getiren erkeklerin konuyu bir daha düşünmeleri gerekmiyor mu?
KADIN kavramını bu hale getiren kadınların da bir daha düşünmeleri gerekmiyor mu?
Hepimizin her şeyi bir daha düşünmesi gerekmiyor mu?
O delirten,
O kurtaran,
O özgürleştiren “düşünme”
İnsanların kaçtığı kavram: Düşünme!
Okuyunca bile rahatsızlık yaratan kavram: Düşünme!
“Varım” diyebilmenin diğer adı: Düşünme!
“İnsanım” diyebilmenin diğer adı: Düşünme!
Düşünmeyi tercih eden insanlara teşekkürlerimle...
Ya da,
Boş Ver! "Düşünme" Gitsin!
Zeynepce
